Bitwa o Warszawę: Atak Armii Krajowej i brutalne represje okupantów

Pierwszy dzień Powstania Warszawskiego zapisał się w historii jako moment, kiedy siły Armii Krajowej rozpoczęły ofensywę przeciwko niemieckim oddziałom stacjonującym w stolicy. Mimo że powstańcom udało się przejąć kontrolę nad kilkoma kluczowymi punktami, takimi jak gmach „Prudentialu”, nie byli w stanie zrealizować swojego planu zdobycia lotniska na Okęciu czy jakiegokolwiek z mostów przerzuconych przez Wisłę.

W wielu rejonach miasta wybuchały krwawe bitwy, które trwały nierzadko wiele dni bez przerwy. Niemieccy okupanci nie okazywali litości ani dla powstańców, ani dla cywilów, co było dowodem na ich bezwzględność. 1 września, w wyniku zdobycia przez Niemców Starówki warszawskiej, doszło do masowego mordu rannych i mieszkańców tego rejonu miasta. Było to brutalne wprowadzenie do serii kolejnych okrutnych działań ze strony okupantów.

Walki o odzyskanie wolności trwały nieustannie przez 63 dni. Mokotów padł ostatecznie 27 września, natomiast ostatnim bastionem powstańczej Warszawy był Żoliborz, gdzie walki toczyły się do końca września. Powstanie Warszawskie jest uważane za jedno z najbardziej znaczących wydarzeń w historii ruchu oporu, a jego bohaterski charakter jest symbolem polskiej walki o wolność podczas II wojny światowej.